न त तिम्रो आँशु झर्दा, रुमाल बन्न सकेन त दिलमा ढुकढुकीको, चाल बन्न सके
सजाँय भो मेरो जीबन, बाँच्नै पर्दा खेरि
न त नजीक मेरो लागी, काल बन्न सके
कहाँ ठोकु नीधार म, छट्पटी छ छातीमा
न त भडास् शान्त पर्नै, छाल बन्न सके
लाचार भै हेरिरहे, बर्बादी म मेरो आफ्नै
न त तीम्रो सिउदो रंगाउने, साल बन्न सके
टुलुटुलु हेरे मात्र, आँखा अघि बबन्डर त्यो
न त घामपानी छेल्नै सक्ने, पाल बन्न सके
0 comments:
Post a Comment